Aktualnie, udary mózgu spotyka się coraz częściej u osób młodych. Odpowiada za to wiele czynników, które można by ogólnie opisać pojęciem „niezdrowy styl życia”. Stopień deficytów neurologicznych u osób po udarze krwotocznym lub niedokrwiennym bywa bardzo różny. Od niewielkich zaburzeń mowy, równowagi lub pogorszenia sprawności ruchowej po całkowitą afazję i znacznego stopnia porażenie połowicze. Rehabilitacja po udarze powinna być wdrażana jak najszybciej, chociaż nie każda metoda rehabilitacji może być stosowana od razu. Szybko podjęte działania rehabilitacyjne ograniczają w znacznym stopniu zakres późniejszych niedowładów, zaburzeń koordynacji ruchowej, tzw. zespołu pomijania stronnego (zaniedbywania wykonywania czynności niesprawną kończyną), oraz bardzo szkodliwego utrwalania strategii kompensacyjnych.